Psychoterapia psychotraumatologiczna

Psychoterapia psychotraumatologiczna to zazwyczaj kilkanaście spotkań ( 12-15) trwających 90 min. To rodzaj terapii dedykowany tym osobom, które doświadczyły w historii swojego życia następujących zdarzeń:

• wypadki komunikacyjne;
• katastrofy naturalne;
• przemoc;
• gwałt;
• napad;
• wojna

I w wyniku powyższych doświadczeń życiowych borykają się w z trudnościami utrudniającymi codzienne funkcjonowanie w postaci:

• ponownego przeżywania traumatycznego wydarzenia jak np; rozpamiętywanie traumatycznego wydarzenia; problemy ze snem, problemy z koncentracją; natrętne myśli i zachowania; koszmary senne;
• uporczywego unikania wszelkich bodźców związanych z traumą jak miejsca, sytuacje, ludzie;
• utrzymujących się objawów wzmożonego wzbudzenia np. stany lękowe, ataki paniki; trudności z utrzymywaniem relacji z innymi ludźmi; rozdrażnienie; napady złości lub agresji;

W dodatku niektórym osobom może towarzyszyć poczucie winy, wstyd; mogą one obserwować u siebie zaburzenia odżywiania; stany depresyjne czy obecność myśli samobójczych lub jakiejś formy uzależnienia– jeśli tak jest- oznacza to, że u takich osób rozwinęło się PTSD ( zaburzenie stresowe pourazowe/ posttraumatic stress disorder).

Zaburzenie to rozwinąć się może u osób które bezpośrednio doświadczyły zdarzenia traumatycznego i /lub były świadkiem takiego zdarzenia, które przytrafiło się innym bądź uzyskały informację o tym, że ktoś bliski doświadczył zdarzenia traumatycznego bądź też tych, którzy doświadczają powtarzających się, awersyjnych szczegółów zdarzenia traumatycznego. Z PTSD mamy do czynienia również wtedy kiedy subiektywnie postrzegamy sytuację jako zagrożenie fizycznej integralności, na którą reagujemy strachem, bezradnością bądź przerażeniem.

Bessel van der Kolk w następujących słowach wypowiada się o cierpieniu osób dotkniętych traumą: „to uczucie ucisku w klatce piersiowej, (…) to obawa utraty kontroli; to ciągłe wyczekiwanie na niebezpieczeństwo albo odrzucenie; to nienawiść do samego siebie; to koszmary i flashbacki, to mgła uniemożliwiająca skupienie się na zadaniu i pełne zaangażowanie w to co robisz; to niemożność pełnego otwarcia się na drugiego człowieka”. By odzyskać życie sprzed urazu traumatyczne doświadczenie musi zostać przepracowane. Tę możliwość daje właśnie ten rodzaj terapii.